Güneşin yavaş yavaş yükseldiği ve kuşların cıvıldadığı bir sabah Emir ve Elif okula hazırlanıyorlardı.
Emir, Elif’e olan duygularını bir sır olarak sakladı ama bir şekilde ona özel olduğunu hissettirmeye çalıştı.
Elif, gün başlamadan önce annesinin kendisi için hazırladığı kahvaltı masasında otururken aklına birdenbire bir fikir geldi. Bugün neden Emir’e özel bir kahvaltı hazırlamayayım diye düşündü. Böyle düşünerek hemen harekete geçti. Elif mutfağa giderek annesinden yardım istedi ve birlikte nefis bir kahvaltı hazırlamaya karar verdiler.
Elif sürpriz kahvaltı fikrini annesine anlattığında annesi gülerek ona destek oldu. Birlikte hazırladığımız kahvaltı sıcak simit, krem peynir, zeytin ve reçine çayından oluşuyordu. Elif bu leziz kahvaltıyı özel bir piknik sepetine koydu.
Elif dışarı çıktı ve tatlı piknik sepetiyle Emir’in evine gitti. İçten içe Emir’in bu hareketi takdir edeceğini umarak kalbinin daha hızlı attığını hissetti. Emir’in kapısını çaldı, emir kapıyı açtı, içeri davet etti ve tatlı sepetle içeri girdi.
Emir, Elif’in sürprizi karşısında şaşkınlığını gizleyemedi. Elif gülümsedi ve şöyle dedi: Bugün seninle kahvaltı yapmak istedim. ‘İkisi de kahvaltıda sohbet etti, kahkahaları odayı neşelendirdi. Elif’in bu nazik tavrı Emir’in gönlünde ayrı bir yer edindi. Zaman ilerledikçe Emir ve Elif birbirlerine daha da yakınlaşmaya başladı. Elif’in bu hareketi Emir’in kalbini ele geçirmiş gibiydi. Emir kıza olan hislerini artık gizleyememiş ve günün sonunda cesaretini toplayarak “Seninle geçirdiğim zamanlar benim için çok özel” diyebildi. Elif içten bir gülümsemeyle cevap verdi. ” Karşı karşıya hislerimiz dedi. Aynı zamanda seninle vakit geçirmek de çok hoşuma gidiyor dedi. ” Böylece, Emir’in duyguları açığa çıktı ve ikisi de birbirlerine olan sevgilerini keşfettiler. Elif’in küçük kahvaltı sürprizi, bu güzel hikayenin başlangıcı oldu ve ikisinin de kalplerinde unutulmaz bir anı olarak yer buldu.
Emir ve Elif, kahvaltının ardından birlikte okula gittiler. Yolda, birbirlerine daha yakından tanıma fırsatı buldular. Ortak ilgi alanları, hobiler ve hayalleri hakkında konuşarak, aralarındaki bağı daha da güçlendirdiler. Okulda çiftin arkadaşları Emir’in Elif’e olan hislerini fark eder. Ancak Emir duygularını ifade etmekte biraz tereddüt ediyordu. Elif ise bu durumu çekingenlik olarak algılıyor ve bazen duygularını gizlemeye çalışıyordu. Bir gün Emir ve Elif bir okul etkinliğinde birlikte çalışma fırsatı buldular. Uyumları sadece arkadaşlıkta değil, işbirliğinde de ne kadar başarılı olduklarını gösteriyordu. Etkinlik bittiğinde Emir Elif’e birlikte çalışmak gerçekten çok güzeldi.
Belki başka projelerde de birlikte çalışabiliriz” dedi. Elif teklife gülümsedi ve şöyle dedi: ”Birlikte çalışmak gerçekten çok güzeldi. Seninle çalışmak büyük bir zevkti bana çok yardımcı oldun dedi. Günler geçtikçe Emir ve Elif birbirlerine olan duygularını giderek daha fazla dile getirmeye başladılar. Ancak bu süre zarfında birbirlerine olan sevgilerini tam olarak ifade etmekte bazı zorluklar yaşadılar. İkisi de birbirlerine olan duygularını hem utangaç hem de gülerek ifade etmeye çalıştılar.
Bir gün okul bahçesinde dolaşırken güzel manzaranın tadını çıkarırken oturup sohbet etmeye karar verdiler.
Güneş batarken Emir cesaretini toplayıp şunu söyledi: “Elif, seninle vakit geçirmeyi seviyorum.
Seninleyken mutluyum. Elif bu sözleri duyunca içtenlikle gülümsedi ve şöyle dedi: Seni seviyorum.
Bu itiraflaar onun kalbinde 🙂 sevinç patlamasına neden oldu.
Emir ve Elif artık duygularını açıkça ifade etmişler ve birbirlerine olan aşklarını tam anlamıyla keşfetmişlerdir.
Bu güzel an onun hayatında unutulmaz bir dönüm noktası oldu. Gelecekte birlikte nice mutlu anlara yeni bir başlangıçlar yaptılar.
güzel bir masalmış